Gisteren verscheen een heuse glossy over Jezus en dat bleef niet onopgemerkt. De Wereld Draait Door opende er mee en RTL Late Night besteedde er zelfs bijna de halve tafel aan. Wat eenmalig hoofdredacteur Arthur Japin daar over de glossy vertelde, bevestigde mijn angstige vermoeden: dit blad gaat net zo min over Jezus als dat de gestileerde man op de cover Jezus is.

Eerlijk is eerlijk, ik kon er pas wat over zeggen als ik er zelf kennis van had genomen. Dus toog ik vandaag naar een boekenzaak en kocht het blad. In iets meer dan een uur las ik het uit en bleef met een verwarde indruk achter. Het is goed geschreven, informatief, mooi opgemaakt, maar het gaat niet over Jezus. Althans niet over Jezus uit de Bijbel. De glossy gaat hoogstens over mensen die iets van Jezus vinden. Daarom had het blad beter de Arthur kunnen heten. Of de Bob. Of de Goedele. Naar de hoofdredacteur, de tatoeëerder of de seksuologe die op hun manier allemaal iets van Jezus vinden.

Mensen zijn boeiend en wat mensen van Jezus vinden is een interessant gespreksonderwerp, maar dat zegt nog niets over Wie Jezus werkelijk is. De glossy informeert vooral over de ideeën, worstelingen, verlangens, het geloof en ongeloof van de schrijvers en geïnterviewden, maar niet over de Naamdrager zelfs. Blijkbaar is een glossy daar niet geschikt voor en moeten we ons hiervoor toch wenden tot de bron: de Bijbel. Dat Arthur Japin dat nooit echt grondig gedaan heeft, blijkt bijvoorbeeld uit zijn opmerkelijke ontdekking dat Jezus ook broers had. Dit zegt veel over Japins achtergrond in de katholieke kerk, die leert dat Maria ook na de geboorte van Jezus maagd is gebleven, maar ook iets over zijn gebrekkige kennis van de evangeliën.

Arthur Japin contempleert en schrijft mooi, maar gooit met het grootste gemak weg wat hem niet zint: een God die oordeelt is kleinzielig. Jezus die moet sterven voor mijn zonden is door mensen bedacht. God vergeeft vanzelf en dat hoeft geen leven te kosten, al helemaal niet het leven van zijn zoon. Het klinkt allemaal vriendelijk en beschaafd, maar het is totaal in tegenspraak met de Bijbel en de woorden van Jezus zelf.

Over welke Jezus gaat het nou werkelijk in de Jezusglossy? De informatieve gedeelten (de blauwe pagina’s) in het blad gaven mij aanvankelijk de hoop dat we het toch over dezelfde Jezus hebben. Er wordt veel uitgelegd over de historische persoon Jezus en – in tegenstelling tot wat hoofdredacteur Japin beweert – wordt zelfs de diepere betekenis van Jezus’ dood geduid, maar nergens gaan de schrijvers zo ver dat zij het hart van het christelijk geloof benoemen: dat God in Zijn Zoon Jezus mens is geworden. Hij was ‘iemand helemaal vol van God’ en ‘de meest goddelijke mens’. Zelfs de christelijk te noemen schrijver Reinier Sonneveld komt niet verder dan een dubbelzinnig citaat van een vriend ‘dat niemand zoveel God was als Jezus’.

Het is misschien wel typerend dat in het blad het evangelie van Johannes ‘mystiek’ en ‘spiritueel’ wordt genoemd, want hoewel Johannes inderdaad anders van toon is dan de andere evangelisten, is hij allerminst ‘zweverig’. Als iemand het God-zijn van Jezus tastbaar heeft beschreven dan is het Johannes wel: God is (in Jezus, zoals blijkt uit de context) vlees geworden, heeft onder ons gewoond, wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, wij hebben Hem gehoord en met onze handen betast. Meer zintuiglijk had Johannes Hem niet kunnen beschrijven. Een doelstelling die de glossymakers mogelijk ook hebben beoogd, maar waarin zij niet zijn geslaagd. Een halve Jezus is namelijk helemaal geen Jezus, of, zoals Johannes waarschuwt, zelfs het tegenbeeld van Jezus.

Deze glossy gaat ten diepste over echte mensen die allemaal een oprechte hunkering naar liefde, vergeving en acceptatie hebben. Onverwacht raakt mij dat en het wakkert mijn verlangen aan dat mensen de echte Jezus leren kennen. Geen halve, hippe Jezus, maar God zelf die mens is geworden en eens in macht en majesteit weerkeert om voor altijd te regeren. God die Zijn Zoon gegeven heeft, juist omdat Hij ons echt liefheeft, om ons echt te vergeven van de schuld die wij zelf om het hardst ontkennen, om ons echt te verlossen uit de macht die ons bindt en verblindt, en om ons zo, op Zijn voorwaarden, aan te nemen als Zijn zonen en dochters. Dat is pas Jezus!