Afscheid
* Winnaar van de Kogel-door-de-kerktrofee 2012 *
Gepubliceerd in het Nederlands Dagblad (01-06-2012)
Op een alledaagse morgen neemt Martin met knallende ruzie afscheid van zijn zoon Jon. Hij kon niet vermoeden dat de dag al snel een dramatische wending zou nemen.
Uit het juryrapport:
‘De troefkaart van de vader-en-zoon-verhouding wordt in het verhaal buitengewoon knap uitgespeeld.’
Lees: Afscheid
Reggie
* Winnaar van de Mozaïek Kerstverhalenwedstrijd 2012 *
Gepubliceerd in Kerstavond (2013, uitgeverij Mozaïek)
Wanneer Reggie helemaal alleen aankomt bij zijn familie in Nederland, raakt hij ongewild betrokken in een duister spel waardoor hij een schokkend geheim over zijn moeder ontdekt.
Lees: Reggie
Verloren Onschuld
‘Op mijn tenen liep ik naar de deur. In het voorbijgaan greep ik mijn kleren van de stoel. Toen gleed ik geruisloos naar buiten. De dag was aangebroken om de duisternis te verdrijven. Vandaag zou ik er voorgoed mee afrekenen.’
Lees: Verloren Onschuld
Een kind is ons gegeven
Muziekdocent Henry ziet voor zijn ogen gebeuren dat zijn ambitieuze kerstuitvoering dreigt uit te lopen op een drama.
Geïnspireerd door ware gebeurtenissen
Lees: Een kind is ons gegeven
De Afspraak
In een uitbarsting van blinde woede neemt docent Jasper een beslissing met noodlottige gevolgen.
Lees: De Afspraak
De Ladder
‘Papa vond de jongens pas na drie dagen. Het was de dag voor kerst. Ik zie hem nog met gebogen rug door het dikke pak sneeuw voort ploeteren. Zijn gezicht zag grauw van vermoeidheid. Ingespannen doorzocht hij iedere meter van de bosgrond, terwijl hij met een schop de vers gevallen sneeuw omwoelde.’
Lees: De Ladder
Leren Leven 
Verloren Onschuld: prachtig! Je hebt zeker talent. Spannend en verrassend. Mooi eind ook!
Bedankt voor je reactie. Leuk om te horen!
Tis een beetje laat geworden vanavond, maar alsnog: klasse geschreven!
De inhoud van het verhaal vind ik niet zo gezellig, maar je talent moet je vermenigvuldigen. Keep on going!
je Worldpress staat op zomertijd, het is nu 01:09
Dat is ook geen ‘gezellige’ tijd om dit te lezen, niet in de zomertijd en ook niet in de wintertijd (die inmiddels is aangepast). Bedankt voor je stimulerende woorden!
Erg mooi en drukkend geschreven. Het schuldgevoel komt goed over. Alleen het einde vind ik……..na een levenslang schuldgevoel en een verlangen om het lot van zijn broertje te delen, vind ik de sfeer te snel omslaan. Maar dat is misschien persoonlijk. Een erg mooi verhaal hoor, ik voelde m echt.
oh en dan nog iets 🙂 de “cover” heeft je broer gemaakt toch? geweldig! geeft de sfeer van het verhaal helemaal weer….super!
Bedankt voor je inhoudelijke, eerlijke reactie. Leuk dat je mijn verhalen altijd zo trouw volgt!
Tja, het einde van een verhaal blijft een lastig ding. In dit verhaal komt dat deels door de opgelegde beperking van 2.000 woorden en deels doordat een goed einde voor mij echt een uitdaging is. Ik herken je beleving over de snelle omslag van de sfeer. Zelf vind ik dat het verhaal met dit einde toch ‘rond’ is, maar dat er ook nog genoeg te vertellen zou zijn.
Over de ‘cover’ moeten we eerlijk zijn: die hebben we gewoon van internet geplukt. Wij vonden beiden inderdaad ook dat dit plaatje het gevoel van het verhaal goed uitdrukt.
Ik vind het verhaal ook “rond”. En er blijft idd nog genoeg te vertelle, op zich leuk, dan zou je ‘m ooit nog ’s uit de kast kunnen trekken voor een vervolg.
Leuk dat je bescheiden bent over de ‘cover’, maar het zijn toch allemaal keuzes, zwart/wit, plaatsing van de letters enz. Echt goed gekozen!
Hé Mark, plaats je je ingezonden kerstverhaal hier ook? Groeten An
Ja. Na 19 december zet ik mijn ingezonden kerstverhaal hier, misschien wel met nog een extra kerstverhaal!
Vanochtend viel het kwartje. Volgens mij preekte jij afgelopen zondag bij ons in de kerk, in Kamerik. Nadat je de verhalenwedstrijd van Mozaïek had gewonnen, heb ik je gefeliciteerd via Twitter. En nu begrijp ik pas dat die twee personen, de schrijver en de prediker, één zijn. Of begrijp ik het verkeerd?
Nee, dat begrijp je niet verkeerd. Hoewel ik twee namen heb, ben ik één persoon.
Nou, dan heb ik dus én een verhaal van je gelezen én een preek van je gehoord. Grappig. Je zou er bijna van aan het vergelijken slaan, maar dat lijkt me toch een gevalletje van appels en peren.
Ja, een preek is natuurlijk geen (kort) verhaal, maar opvallende overeenkomsten of verschillen zouden wel interessant zijn.
Haha, nou, ik was niet van plan er een studie van te maken, maar het valt me wel op dat je de kracht van verhalen blijkbaar kent (anders zou je geen verhalenwedstrijden winnen), maar dat je van die kracht niet of niet altijd gebruikmaakt wanneer je preekt. Hoop dat je dit niet als kritiek opvat, maar als een duwtje in de rug van een collega-auteur.
Nee, ik vat dat niet op als kritiek. Ik vind iedere reactie leerzaam. Preken (spreken naar Gods Woord) en verhalen schrijven zie ik (vooralsnog) als twee verschillende dingen. Eigenlijk beschouw ik mijzelf ook (nog) niet als auteur.
Wanneer komt er weer een nieuw kort verhaal?
Nu ben jij eens aan de beurt.